کد مطلب:25525
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:27
تولد حضرت عيسي(ع) با توجه به اين كه ازدواجي صورت نگرفته، چگونه از طريق علمي و پزشكي قابل توجيه و بررسي مي باشد؟
اين سؤال قابل تعميم به سؤالات ديگري نيز هست، از جمله اين كه
مي دانيم حضرت آدم و حوا، كبش حضرت ابراهيم (قوچي كه به جاي حضرت اسماعيل ذبح شد)، عصاي حضرت موسي كه تبديل به اژدها مي شد، ناقه(شتر) حضرت صالح كه از دل كوه بر آمد و پرنده اي كه حضرت عيسي از گِل ساخت و خداوند آن را حيات بخشيد،[12] از راه هاي طبيعي پديد نيامده اند. بنابراين سوال بالا در مورد آن ها نيز مطرح مي گردد. اما پرسش شما به يك پرسش كلي باز مي گردد كه پاسخ آن در بيان تفاوت ميان معجزه و امور عادي خفته است. با اين كه بحث معجزه بارها در كتب بينش اسلامي دورة راهنمايي و متوسطه مورد دقت قرار گرفته، به اجمال آن را بازگو مي كنيم:
1_ معجزه امري فوق العاده است؛ يعني امري است برتر از آنچه كه به آن عادت كرده ايم، اما بدان معنا نيست كه مبناي علمي و منطقي ندارد.
2_ همان گونه كه مي دانيد علوم تجربي محدود به آنچه هست و رخ
مي دهد مي گردد. وقتي يك پديده مورد تجربه و تجزيه و تحليل قرار مي گيرد، كم كم آگاهي هايي از آن براي انسان پديد مي آيد كه علم نام مي گيرد، مثلاً تولد. با مشاهدة كم و كيف تولد يك نوزاد و علل آن مي توانيم قانوني را براي توليد مثل وضع كنيم كه ازدواج شرط اصلي آن است. اما بايد توجه داشت كه ازدواج تنها راه توليد مثل نيست، بلكه شايد راه يا راه هاي فراواني براي اين كار وجود داشته باشد كه علم امروز بشر به آن دست نيافته است.
حاصل كلام اين كه، علوم بشري پاسخگوي فعل و انفعالاتي هستند كه در محدودة آن ها رخ مي دهد ولي بيش از آن محدوده كارايي و قدرت ندارند.
[12] خصال شيخ صدوق، باب ششم، روايت از اميرمؤمنان با عنوان سته لم يركض في الرحم.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.